Vorige week was ik in het programma ‘de afspraak’ getuige van een discussie over berichten verstuurd op twitter.  De discussie ging over het feit dat de eerste een bericht had verstuurd met de vraag wanneer de tweede zijn ontslag zou geven, waarop de tweede reageerde dat de eerste zich best liet opnemen.  De eerste vond het niet kunnen dat de tweede zo reageerde, gezien haar functie.  ‘gebrek aan klasse’, heette het.  Of: hoeveel nieuws is er in de wereld dat men daar zendtijd aan besteedt?  Ik denk dat iedereen ondertussen wel weet dat twitter een soort open riool is.  Wordt dan toch niet boos als iedereen er zijn behoefte in begint te doen als jij dat ook deed.  Het is het verkeerde kanaal voor ernstige discussies en gesprekken.  Twitter was een leuke uitvinding, zoals zoveel dingen vooraleer het gemeengoed werd.  Vandaar waarschijnlijk de term ‘gemeen’.

Spijtig dat de media dergelijke dingen oppikt en er zendtijd op plakt.  Vooral als je weet dat tijdens ernstige interviews veel interviewers de mensen niet laten uitspreken omdat ze gebonden zijn aan diezelfde zendtijd (meestal tussen twee reclameblokken).  En dan krijg je mensen die de opbouw van een gesprek onderbreken, onder de noemer ‘ik zal het eens vertalen voor de kijker’, met de volgende stopper: ‘Als ik u goed begrijp dan bedoelt u…’  Waarna iets totaal anders verwoord wordt dan wat de gast bedoelde.  Waarna de gast moet beginnen bijbenen en extra uitleg geven.  Met als resultaat dat , werkelijk in geen (zend)tijd, niemand nog weet wat de essentie is.  Maar er is wel commotie.  Commotie om de commotie. En dat trekt volk.   Ach man, ik mis Maurice De Wilde.  Maurice De Wilde was geen gemakkelijke, maar hij was voorbereid, onderlegd en hij had geduld.  Op deze manier kon hij het interview sturen en een boodschap duidelijk maken.  Geen snelle hap waarvan je achteraf denkt, ‘tiens, naar wat smaakte dat nu eigenlijk.’  Neen bij Maurice De Wilde bleef de smaak meestal een tijdje hangen, zelfs al was het zuur of brak of zout.

Roddel, kritiek op een ander en commotie zijn natuurlijk moneymakers.  Spijtig genoeg is dit ook steeds op de kap van iemand anders.  Ongelooflijk dat dit mogelijk is in het anders oh zo politiek correcte landschap dat de media wil zijn.

In het bedrijfsleven zijn roddel en commotie echter geen moneymakers maar de insteek voor tijd- en geldverlies.  Deze zijn dus best te vermijden.  Elke bedrijfsleider en manager kan dus best  zo duidelijk mogelijk communiceren om zoveel als kan commotie uit te sluiten.  Twee dingen die ik tegenwoordig heel erg mis als ik de tv opzet in primetime.

Duidelijk communiceren en commotie uitsluiten zijn hééél moeilijke materie.  Perfectie is, zoals altijd, moeilijk te bereiken natuurlijk, maar moet toch een doel zijn. 

Beide beginnen met de moeder van alle communicatie, nl.:  Goed luisteren. 

Enkel door goed te luisteren verneem je wat mensen echt raakt en drijft.  Enkel door goed te luisteren weet je waar de essentie zit.  Waar de oorzaak van bepaalde dingen ligt.  Enkel door goed te luisteren krijg je zelf de tijd om je gedachten te ordenen en betere conclusies te trekken.  Luisteren helpt je sneller naar de oplossing van een probleem.  Goed luisteren is de moeder van alle communicatie.

Ze moesten het een speciaal vak maken binnen schoolopleidingen.  Ook binnen de opleidingen bedrijfsmanagement.  En zeker binnen de opleiding journalistiek.  

Luisteren is geen tijdverlies.  Dit is een misvatting waar veel mensen mee worstelen. 

Een goede oefening in luisteren is een discussie volgen en na een tijdje, in jezelf te zeggen, ‘Als ik u goed begrijp dan bedoelt u…’.  Om daarna in het vervolg van het gesprek te merken dat je juist zat.

Hier kan de media misschien helpen om deze oude ambacht terug leven in te blazen.  Laat eens een stilte vallen in een interview.  Een stilte die wat gezegd werd onderstreept.

Inderdaad: ‘Als u me nu goed begrijpt dan is dit een pleidooi om terug wat meer te luisteren’

Hiermee hebben mijn salesmensen alleszins al heel veel gescoord. Alleen al om twee dingen, van de vele voordelen die luisteren biedt: ze tonen respect voor hun klant en ze worden ernstig genomen door diezelfde klant.

Goed luisteren zou wel eens een ontdekking kunnen zijn.

Misschien moet ik dit wel eens op twitter zwieren.