Dit week-end zag ik een tesla voorbijrijden met nummerplaat BLUE OCEAN. Misschien is duiken een hobby van de bestuurder maar ik moest denken aan de blue ocean strategy van schrijvers Chan Kim en Mauborgne. In deze bestseller wordt een onderscheid gemaakt tussen de rode oceaan, in feite de oceaan waar iedereen in vist, elkaar hard beconcurreert en iedereen aan meer en meer regels gebonden wordt, en de blauwe oceaan. De blauwe oceaan is een oceaan waar niemand ooit viste, dus veel vis zit en er ook weinig regels zijn die het vissen beperken in welke zin dan ook. Enige voorwaarde om in die blauwe oceaan te kunnen vissen is dat je hem weet te vinden. Of beter gezegd dat je ergens een gat in de markt vindt waar nog niemand op kwam.
Dat is allemaal heel erg waar. Dat hebben de Tesla’s, Amazons en Showpads bewezen. Maar wat doet een mens als hij een zaak heeft, een zaak overneemt of een zaak opvolgt die zich wel bevindt in die rode oceaan. Het blijft een feit dat er steeds bedrijven zullen nodig zijn die zich in de rode oceaan bevinden. Het kunnen nooit allemaal visionairs, uitvinders en slimme ondernemers zijn met een macro-economische toekomstvisie en een snelle kijk op wat gedigitaliseerd andere modellen kan verbeteren of ondermijnen.
Ik was iets meer dan 8 jaar bedrijfsleider van een bedrijf dat zich bevindt in diezelfde rode oceaan. Ik loodste het bedrijf door 2 overnames in die periode. De zee kleurt in die gevallen altijd nog iets roder. En toch zijn we er, samen met het team, in geslaagd om midden deze rode oceaan een soort blauwe oase te maken.
En dat heeft zijn reden. Ik herhaal de vraag: wat doet men als zijn bedrijf zich midden die rode oceaan bevindt? Wel dan moet je je blauwe oase creëren door ervoor te zorgen dat je je toch onderscheidt. En dat onderscheid komt van jou en je mensen. Jij en je mensen worden in dit geval de blue ocean.
Ik fietste ooit heel toevallig naast Karel Cardoen tijdens een MTB tocht voor ondernemers. ‘Hallo wie ben jij?’ ‘ik ben Karel Cardoen.’ ‘Cardoen van de auto’s? Dat moet lukken, ik zeg altijd tegen mijn mensen dat we de Cardoen moeten worden van onze sector.’ Waarop Karel Cardoen antwoordde: ‘En ik vertel mijn mensen altijd dat we de Colruyt van de autohandel moeten worden.’ We hebben samen gelachen maar wisten van elkaar dat we dat verschil zochten, midden de rode oceaan. Het verschil dat je kunt maken door je manier van werken samen met je mensen anders te gaan aanpakken dan de concurrent.
Mijn mensen, ik noemde ze de guerilla’s van onze sector. Niet dat we anderen in een hinderlaag lokten om ze daarna zonder medelijden te doden, neen. We noemden onszelf de guerilla’s omdat we met ons kleine team grote legers wisten te verslaan. Grote legers met grote arsenalen, middelen en betere prijzen ook. Grote legers die met hun industriële vissersboten ons dreigden weg te vissen uit die rode oceaan. Maar grote legers vergeten soms dat mensen nog steeds met mensen praten en dat mensen zelfs geneigd zijn om te houden van de underdog en zeker van diegene die hen best begrijpt en helpt. En daar heb je de juiste mensen en cultuur voor nodig.
Mijn mensen hadden de juiste ingesteldheid en cultuur, zij waren mijn blue ocean midden de rode oceaan. Ik wil ze daarvoor nog eens van harte bedanken! Zij maakten het verschil! Bekijk dus, wanneer je met de vraag zit hoe je het zult redden in de rode oceaan, of je een blauwe oceaan kunt creëren. Indien dit een moeilijke wordt focus dan op uzelf en uw team en maak dat je de Cardoen of Colruyt kunt worden van je sector. Voer guerilla in je sector en doe dit als een gentleman!

En creëer je eigen blauwe oase door met de juiste mensen die cultuur te creëren die dat verschil maakt!