Digitalisering, disruptie, speed up, vernieuwers, veroveraars, radicale verandering,…  allemaal woorden die een nieuw soort hype moeten belichamen.  Allemaal woorden die tegenwoordig te pas en te onpas door heel wat organisaties in de mond worden genomen. En dan gaan wij straks, onder de kerstboom met lampjes, bij het haardvuur samen gezellig zitten doen en elkaar cadeautjes geven met diepmenselijke en hartverwarmende boodschappen.  Wanneer gaan we nu eens eindelijk toegeven dat we niet gemaakt zijn voor disruptie.  Dat we niet gemaakt zijn voor radicale verandering.  Het is zeker zo dat de snelheid van verandering een feit is dat niet kan ontkend worden.  Het is zeker zo dat de digitalisering voor een vlaag van disruptie zorgt die niet te overzien is. Het is al erg genoeg dat iedereen 6 tanden moet bijsteken om die snelheid en verandering bij te benen, dat we er toch alstublieft geen hype hoeven van te maken.  Een hype staat normaal gezien voor iets dat goed is voor iedereen of is iets wat iedereen leuk vindt of waar iedereen wil bij horen.  Het is zeker zo dat de hype waar men het hier over heeft niet echt de hype is waar iedereen zit op te wachten.  En ik herhaal, die snelheid is een feit geworden.  Met dank aan alle silicon valley boys van deze wereld die wél beter geworden zijn van disruptie.

Ik ben niet tegen verandering want verandering is nodig en zorgt voor vooruitgang en welstand.  Dat merk ik in alle verandertrajecten die ik begeleid.  Verandering zorgt ook voor de stress.  Stress die niet altijd nodig is.   Stress meestal veroorzaakt omdat de snelheid van de verandering artificieel hoog gelegd wordt.  Hoger  dan de gemiddelde intrinsieke verandercapaciteit van je team.  En je team dat zijn mensen.  En die mensen dat zijn niet allemaal alleenstaande nerds die 16 uur per dag willen werken.  Dat team bestaat uit mensen van vlees en bloed met een gezin en verantwoordelijkheden die daar bij horen.  Dat team bestaat uit mensen die warmte nodig hebben en warmte geven.  Geen cijfers of grafieken of een zoveelste theorie.

Barbara Torfs vertelde deze week op het Outlook congres van Etion dat ze gaan blijven strijden voor die warmte.  Torfs schoenen, een familiale groep, die een jaaromzet heeft van 150 miljoen euro.  In schoenen en handtassen.  150 miljoen euro!  En die mensen slagen er in om dit te doen terwijl ze de warmte van de menselijke waarden als vriendelijkheid, respect, beleefdheid, geduld, etc. in het hart blijven dragen. Barbara Torfs vertelde dat hun klanten dat zelfs voelen wanneer ze hun schoendoos open maken.  ‘Onze warmte zit in die doos’.   Misschien dat we daar dan best eens een hype van maken.  De nieuwe hype: ‘warmtegedreven ondernemen’.

 Ik steek er mijn hand voor in het vuur.  Dit wordt de toekomst.  En dit wordt een blijvend succes.  Dit wordt iets waar de meeste mensen zich gaan willen voor inzetten.  Het bewijs is er bij Torfs schoenen.  Hier gaat het niet meer over die 2% toppers die de trend zetten.  De trend van de koude cijfers en nachten op kantoor.  De trend die alleen die 2% toppers aankan.  Je kunt het vergelijken met topsport.  2% van de sporters heeft het in zich om topsporter te worden.  In de F1 bijvoorbeeld is dit nog geconcentreerder.  Van alle mensen ter wereld die in auto rijden zijn er 20 die racen in de F1.  Wat ik wil meegeven, want ik weet wat topsport is, is dat het niveau van topsport, en zeker in de F1, buitenaards is.  Buitenaards in alle mogelijke betekenissen van het woord.  Ook in de betekenis dat de beoefenaars van topsport door de zeer hoge focus op hun sport, niet echt voeling hebben met wat er in de wereld gebeurt of met het dagelijkse leven.  Vraag die mensen bijvoorbeeld niet wat de prijs is van een brood of hoe ze een droogkas moeten aanleggen.  Vraag hen ook niet om rekening te houden met een ander want dit is een neuronenbaan die bij hen weinig debiet kan hebben, vanwege nooit gebruikt.  Stel dat van iedereen die in auto rijdt plots datzelfde niveau verwacht wordt omdat dit de norm is geworden, dan denk ik dat het straatbeeld in een mum van tijd herschapen wordt in een autokerkhof en chaos.  En dat niet alleen omdat 99,9% van de anderen dat gewoonweg niet kan maar ook omdat er daar zelfs 92% geen zin in heeft.  Van zoiets een hype maken, daar worden te weinig mensen beter van.

Gelukkig is een hype een hype en zal ook deze hype van ongebreidelde groei door alle bestaande normen en tradities omver te blazen ook wel weer over waaien.  Hopelijk voordat alles herschapen is in een autokerkhof (van elektrische zelfrijdende googlewagens?).

Het verre oosten zal hierbij nog een belangrijke rol spelen.  In beide.  En dan kijk ik vooral naar China, die ons straks op Silicon Valley en Tesla zal doen kijken als naar een achtergesteld gebied en verouderde techniek. Disruptie zal dan waarschijnlijk ook een oubollig woord worden.  Maar ook naar Bhutan, waar men van geluk een nationaal product heeft gemaakt.  Het contrast dat ons vanuit het verre oosten toewaait kan bijna niet groter zijn.

Bhutan is er dus in geslaagd een economische waarde te koppelen aan menselijke warmte.  Schoenen Torfs is daar ook in geslaagd.  En er zijn er nog die dat met succes én een zeer goede EBITDA doen.  Het is dus van belang dat de trekkers vervoegd worden door nog heel veel andere ondernemers zodanig dat de kritische massa zwaar genoeg wordt.

Voor de ondernemers en managers die totaal geen idee hebben hoe je dat moet doen, kan heel eenvoudig gestart worden met bijvoorbeeld de bonussystemen zodanig te veranderen dat samenwerken toegejuicht wordt in plaats van vakjes denken. Dan pas wordt een collectieve bonus echt een collectieve bonus. 

Het goede van dit alles is dat we allemaal (bijna toch) hetzelfde denken.  We durven het gewoon niet zeggen.  We durven niet zeggen dat we liever warmte hebben dan disruptie.  We durven niet zeggen dat we niet graag veranderen.  Dat we niet graag uit onze comfortzone gaan, want daar is het zo koud.  Dus als we allemaal (bijna toch) hetzelfde willen dan ben ik zeker dat we eerder geneigd gaan zijn een doos schoenen te kopen waar we de warmte voelen uitkomen.  We gaan met z’n allen geneigd zijn te kopen bij organisaties die warmte geven.  Een win-win dus.  Als dat geen duurzaam businessmodel is.

Warmtegedreven ondernemen.  Onthou het.  Het wordt een nieuwe hype.  Een blijvertje ook.  Bedankt Barbara Torfs voor de warme woorden en de warmte uit de doos.